Γεννήθηκε στο Ταφλάνκοϊ και κατ’ άλλους στο Τασλή της περιοχής Λαδίκ της Σαμψούντας του Πόντου το 1886 (κατά τον Α. Φωστηρίδη 1889) και έζησε αντάρτης στα βουνά Ντεμπιέν της περιοχής από το 1914 και κατά τον Γ. Ανδρεάδη, Αρχείον Πόντου, τόμος 44, σελ.197 στον τομέα Κοτζά Νταγ). Το όνομά του αναφέρεται στους ονομαστικούς καταλόγους του αντάρτικου του Αγιού τεπέ.
Κατά τους Τούρκους (Θ. Παυλίδης) γεννήθηκε στο Ταφλάν, κοντά στην Σαμψούντα προς Μπάφρα. Πολύ μεγάλος Καπετάνιος παράλιας περιοχής και ενδοχώρας Κοτζά Νταγ και είχε υπαρχηγούς (κατά Θ. Παυλίδη) τους Αναστάση Δελκή Πογαζλή, Σάββα Τσαταλμπασίδη, Δοκτώρ Γιώργη, Ιωάννη Τοπάλ Εσκιέ, Γιώργο Κεχαγιά, Ιπποκράτη Δεδέογλου και Γιώργη Καλπακίδη.
Φόρτωσε τέλος Οκτωβρίου 1921 σε βενζινάκατο από τη Πάφρα 101 άτομα, τα περισσότερα γυναικόπαιδα που γλίτωσε από σφαγή και τα μετέφερε στη Μήδεια (σχετικό τηλεγράφημα στον Χρ. Ανδρεάδη, Αρχείον Πόντου, τόμος 44, σελ. 270). Υπήρξε συνεργάτης της Μητρόπολης και το όνομά του αναφέρεται πολλές φορές στο Πόντος Μεσελεσί.
Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στην Δράμα και κατά διάρκεια της τελευταίας Κατοχής αγωνίστηκε εναντίον των Βουλγάρων, φερόμενος ως οπλαρχηγός από τον Α. Φωστηρίδη με σημαντική δράση. Φέρεται μάλιστα και ιδρυτικό μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Ποντίων Οπλαρχηγών Δράμας.
Στο μητρώο Καρά Ντερέ της Εθνικής Αντίστασης της ΕΣΕΑ φέρει αύξ. αριθμό 29. Ο τάφος του βρίσκεται στο Α' νεκροταφείο Δράμας.
📌
Ήταν τότε που αποφασίστηκε με μυστική συμφωνία Γερμανίας και Τουρκίας (2.8.1914) και η εξόντωση των Ελλήνων αμέσως μετά τους Αρμενίους.
Ο Απανοζίδης δραπετεύει από τα τάγματα εργασίας (αμελέ ταμπουρού) και επιστρέφει στα βουνά της Αμισού, για να προστατεύσει τον ελληνικό πληθυσμό από τις διώξεις που άρχισαν.
Συναντιέται με τον καπετάνιο Βασίλειο Ανθόπουλο (Βασίλ Ουστά) και την καπετάνισσα γυναίκα του Σοφία (**) και δίνουν σκληρές μάχες εναντίον των Τούρκων. Η Ανταλλαγή τον βρήκε εγκατεστημένο στην πόλη της Δράμας, όπου ήταν μέλος των Δ.Σ. των συλλόγων των Ποντίων Οπλαρχηγών, πλην εκείνου του 1927. Με την άφιξή τους οι Βούλγαροι στη Δράμα το 1941, μεταξύ άλλων, συνέλαβαν και τον Απανοζίδη και του ζήτησαν κατάσταση των Ελλήνων οπλαρχηγών του Πόντου.
Τους έδωσαν προθεσμία δεκαπέντε ημερών που ζήτησε, η οποία και του παραχωρήθηκε για να τους εξυπηρετήσει. Στο διάστημα αυτό, κατά τον Αντώνη Φωστηρίδη, ειδοποίησε τους καπετάνιους να λάβουν τα μέτρα τους και οι περισσότεροι κατέφυγαν δυτικά πέραν του Στρυμόνα στην Γερμανοκρατούμενη Ελλάδα. Εκεί κατέφυγε και ο ίδιος, αλλά επέστρεψε τον Αύγουστο του 1944 και εντάχθηκε στο Αρχηγείο του Καρά Ντερέ. Ο τάφος του βρίσκεται στο Α' νεκροταφείο Δράμας.
Βασίλειος Γ. Χατζηθεοδωρίδης
(**) εάν εννοεί την γυναίκα του Βασίλ Ουστά, το όνομά της ήταν Νάστα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου