πρώτη δημοσίευση 21.1.2023
🔻 από την ΠΕ, 1950, τ. 4
🔻 μας αφορά όλους και κυρίως του λαογράφους και καλλιτέχνες
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ποίηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ποίηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
21 Ιανουαρίου 2023
20 Ιανουαρίου 2023
19 Ιανουαρίου 2023
το καράβ'...
πρώτη δημοσίευση 11.1.2022
ΠΕ, 1954, τ. 49
"...κομπών΄νε και φιλούνε σε, κουπνίζνε το καράβι μ'"
14 Ιανουαρίου 2023
τα κορίτσια λένε τον πόνο τους...
➤ στα Ποντιακά, διαβάστε το...
➤ γράφει ο Λαζ. Ονουφριάδης από το Αρμενοχώρι,
➤ από τα ΠΦ, 1937, τ. 12
➤ γράφει ο Λαζ. Ονουφριάδης από το Αρμενοχώρι,
➤ από τα ΠΦ, 1937, τ. 12
12 Ιανουαρίου 2023
07 Ιανουαρίου 2023
06 Ιανουαρίου 2023
27 Νοεμβρίου 2022
26 Νοεμβρίου 2022
η μάνα του Ποντίου
πρώτη δημοσίευση 30.11.2021
🔻 Π.Ε., 1950, τεύχος 11
🔻 από την υπογραφή φαίνεται ο γράφων. Φίλων Κτενίδης (Τοξανγιαλάντς, ΦΙΚΑ κλπ κλπ)
22 Νοεμβρίου 2022
21 Νοεμβρίου 2022
η καμπάνα του Πόντου...
🔻 τα λόγια είναι περιττά...
🔻 ήταν η πρώτη-πρώτη δημοσίευση στο πρώτο τεύχος της Ποντιακής Εστίας, Ιανουάριος 1950
🔻 ένα αριστούργημα από τον Φίλωνα Κτενίδη
🔻 θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία, στους συλλόγους μας...
🔻 όλο το έργο των 26 σελίδων κατεβάστε το και διαβάστε το από εδώ
[πρώτη δημοσίευση 2.10.2021]
12 Νοεμβρίου 2022
11 Νοεμβρίου 2022
Κ. Παπαδόπουλου, Οράματα και μνήμες από την Αργυρούπολη - #6
πρώτη δημοσίευση 11.11.2022
🔻 έκτο μέρος (τελευταίο) από το βιβλίο του Κων. Παπαδόπουλου
με τον τίτλο "οράματα και μνήμες από την Αργυρούπολη"
🔻 "Γιάννε φέρε το χαλκόν / Γιάννε βάλε το νερόν / Γιάννε κοψον το τεζίν / Γιάννε φέρον ξερά ξύλα..." εϊ ζαβαλού Γιάννε...
27 Οκτωβρίου 2022
αχπάσκουμαι ’ς σον πόλεμον...
πρώτη δημοσίευση 28.10.2019
από το Pontos News - εδώ
➤ "η ποντιακή λύρα" – ποίημα του 1940 καλεί τους Πόντιους να πολεμήσουν
➤ το ποίημα γράφτηκε από τον Δημήτρη Παρασκευόπουλο το 1940 και δημοσιεύτηκε στις 22 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους στην εφημερίδα Το Φως της Θεσσαλονίκης
➤ γεννημένος στο Χατζή Οσμάν της Νικομήδειας, ο Δημήτρης Παρασκευόπουλος εγκαταστάθηκε στην Άψαλο Πέλλας από το 1924 έως το 1946, όπου υπηρέτησε ως δάσκαλος. Στη συνέχεια μετακόμισε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη.
από το Pontos News - εδώ
➤ "η ποντιακή λύρα" – ποίημα του 1940 καλεί τους Πόντιους να πολεμήσουν
➤ το ποίημα γράφτηκε από τον Δημήτρη Παρασκευόπουλο το 1940 και δημοσιεύτηκε στις 22 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους στην εφημερίδα Το Φως της Θεσσαλονίκης
➤ γεννημένος στο Χατζή Οσμάν της Νικομήδειας, ο Δημήτρης Παρασκευόπουλος εγκαταστάθηκε στην Άψαλο Πέλλας από το 1924 έως το 1946, όπου υπηρέτησε ως δάσκαλος. Στη συνέχεια μετακόμισε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη.
Αχπάσκουμαι ’ς σον πόλεμον
πάγω ’ς σην Αλβανίαν,
μάνα παράκαλ’ τον Θεόν
διπλά την Παναγίαν.
πάγω ’ς σην Αλβανίαν,
μάνα παράκαλ’ τον Θεόν
διπλά την Παναγίαν.
Να δί’ με μάνα δύναμιν
πάντα μπροστά να πάω
και τον στρατόν τη Μουσουλίν’
ταρμανταγάν να φτάγω.
πάντα μπροστά να πάω
και τον στρατόν τη Μουσουλίν’
ταρμανταγάν να φτάγω.
Ο Μουσουλίντς εθάρρεσεν
πως ’ς σην Ελλάδαν π’ είναι
οι Πόντιοι οι τραντέλλενοι
πολεμιστάδες ’κί είναι.
πως ’ς σην Ελλάδαν π’ είναι
οι Πόντιοι οι τραντέλλενοι
πολεμιστάδες ’κί είναι.
Εμέν ακρίτα λένε ’με
τον Ντούτσε ’κί φογούμαι
κι αντίς να είμαι σκλάβος ατ’
καλλίον να σκοτούμαι.
τον Ντούτσε ’κί φογούμαι
κι αντίς να είμαι σκλάβος ατ’
καλλίον να σκοτούμαι.
Κανείται μάνα ντ’ έσυρεν
ο κύρι’ μ’ ’ς σην Τουρκίαν,
εγώ ραγιάς ’κί γίνουμαι
απέσ’ ’ς σην Ιταλίαν.
ο κύρι’ μ’ ’ς σην Τουρκίαν,
εγώ ραγιάς ’κί γίνουμαι
απέσ’ ’ς σην Ιταλίαν.
Λέγω και ξαν λέγ’ ατο
’ς σον πόλεμον θα πάγω
τον Μουσουλίν’ ’κί προσκυνώ
και τεμενάν ’κι εφτάγω.
’ς σον πόλεμον θα πάγω
τον Μουσουλίν’ ’κί προσκυνώ
και τεμενάν ’κι εφτάγω.
Με την παντιέρα τη Σταυρού
θα γίνουμαι φαντάρος
τη Μουσουλίν’ το στράτευμαν
θα κόφτω άμον χάρος.
θα γίνουμαι φαντάρος
τη Μουσουλίν’ το στράτευμαν
θα κόφτω άμον χάρος.
Ψηλά ’ς σ’ αλβανικά ρασιά
θα χτίζω κοιμητήρια
ν’ ελέπ’ ατά ο Μουσουλίν’
να κλαίει με τα μαντίλια.
θα χτίζω κοιμητήρια
ν’ ελέπ’ ατά ο Μουσουλίν’
να κλαίει με τα μαντίλια.
Εποίκα όρκον ’ς σον Θεόν
μάνα πριν ν’ αποθάνω
τη φασισμού τη γενεάν
απαδακές να χάνω…
μάνα πριν ν’ αποθάνω
τη φασισμού τη γενεάν
απαδακές να χάνω…
Εθάρρεσεν ο κεπαζές
οι Πόντιοι κοιμούνταν
κι άμον οψάρια ’ς σο τηγάν’
ψεμένα θα σκλαβούνταν.
οι Πόντιοι κοιμούνταν
κι άμον οψάρια ’ς σο τηγάν’
ψεμένα θα σκλαβούνταν.
Για άκ’σον ναι παι, Μουσουλίν’
μη κρου’ς Ελλάδας πόρταν
τα ιντέριας Πόντιοι φαντάρ’
θ’ εφτάν’ ’ς ση λύρα μ’ κόρδας!
μη κρου’ς Ελλάδας πόρταν
τα ιντέριας Πόντιοι φαντάρ’
θ’ εφτάν’ ’ς ση λύρα μ’ κόρδας!
 |
| Δημοτικό Σχολείο Αψάλου, ΣΤ' Τάξη, 1936 |
17 Οκτωβρίου 2022
14 Οκτωβρίου 2022
κλάψτε ατόν π΄εγέρασεν...
πρώτη δημοσίευση 30.9.2021
ΕΛΘ - ΤΟ ΒΗΜΑ, Σεπτέμβριος 1961
του Αναστ. Αναστασιάδη
28 Ιουλίου 2022
Κρωμέτ΄κα τραγωδίας...
πρώτη δημοσίευση 5.6.2022
➤ από την Ποντιακή Ηχώ, έτος 1983, τεύχος 8
➤ από την συλλογή του Παύλου Κάτσικα
➤ τίτλος : Κρωμέτ΄κα τραγουδίας. Νομίζω ότι πρώτη φορά συναντώ την λέξη "τραγουδίας". Ίσως να υπάρχει και αυτή η εκδοχή. Μέχρι τώρα την γνώριζα ως "τραγωδίας". Οι γνώστες ας σχολιάσουν...
24 Ιουλίου 2022
20 Ιουλίου 2022
οι δάσκαλοι του γένους των Ποντίων : Ηλίας Τσιρκινίδης (1915 - 1999)
πρώτη δημοσίευση Νοέμβριος 2016
➤ από την νεότερη γενιά των δασκάλων του Ποντιακού Ελληνισμού που φιλοξενεί αυτή η σειρά των αναρτήσεων μας. Παραθέτουμε την βιογραφία του Ηλία Τσιρκινίδη, από την ιστοσελίδα της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών.
[ Γεννήθηκε στο Νοβοροσίσκ της Ρωσίας το 1915 από γονείς καταγόμενους από το χωριό Σταυρίν της Χαλδίας. Το 1925 ήρθε με την οικογένειά του στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Καλλιθέα Αττικής.
Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών Επιστημών και το 1941 διορίστηκε στο Δημόσιο, αφού προηγουμένως είχε εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και μετά τη συμμετοχή του στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, ως έφεδρος ανθ/γός. Διετέλεσε έπαρχος Σιντικής, Γρεβενών, Παιονίας, Διδυμοτείχου και Ορεστιάδας και νομάρχης Θεσπρωτίας, Λευκάδας και Καβάλας, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 1965. Εξαιρετική κρίθηκε παντού η διοικητική του ικανότητα και γι’ αυτό τιμήθηκε με το Μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων, με τον Χρυσούν Σταυρόν του Τάγματος των Ταξιαρχών του Γεωργίου Α’ και το παράσημο της Λεγεώνος της Τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Στον ποντιακό λογοτεχνικό ορίζοντα πρωτοεμφανίστηκε ο Ηλίας Τσιρκινίδης το 1939, με το ποίημά του "Το Γήτεμαν", που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Ποντιακά Φύλλα". Το πρώτο ποίημα ακολούθησαν κι άλλα : "Ο Τσοπάνον, Η Μάννα, Ο Τραβωδιάνον, Ο Δήμον ο Κεμεντζετσής" κι άλλα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Χρονικά του Πόντου".
Το 1958 τυπώνει την πρώτη ποιητική του συλλογή με 15 ποιήματα και με τίτλο "Το Γήτεμαν και άλλα ποιήματα", και το 1983 τη δεύτερη με 29 ποιήματα και με τίτλο "Το Μένεμαν κι άλλα ποιήματα". Όλα τα ποιήματα του Ηλία μιλούν για τον Πόντο, για τη ζωή στον Πόντο. Αποτελούν αναδρομή νοσταλγική ανθρώπου που γεννήθηκε, έζησε και μεγάλωσε στον Πόντο, παρότι δεν γεννήθηκε εκεί.
Βαθύς γνώστης της ποντιακής διαλέκτου, ο Ηλίας Τσιρκινίδης άφησε τη σφραγίδα του και στο Ποντιακό Θέατρο. Ένα από τα έργα του "Δαβίδ ο Μέγας Κομνηνός", σε σκηνοθεσία του ιδίου, ανέβηκε από την Ποντιακή Σκηνή του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Ποντίων Αθηνών, το 1983.
Όπως και τα ποιήματά του, έτσι και τα θεατρικά του έργα, "Τ’ όρωμαν και το κρίμαν" 1985, "Ο πόλεμον κατάρα έν", "Ιωάννης Καλογιάννης Μ. Κομνηνός" και με τον ίδιο τίτλο στη δημοτική, "Τη Τρίχας το γεφύριν", χαρακτηρίζονται για το πλούσιο λεξιλόγιο, την ομαλή και γνήσια ποντιακή διάλεκτο και τη λατρεία για καθετί ποντιακό.
Το 1990 σε μία έκδοση με τίτλο "Ο Τραβωδάνον", περιλαμβάνει τις δύο προηγούμενες συλλογές, "Το Γήτεμαν" και "Το Μένεμαν" και τα ποιήματα που μέχρι τότε έγραψε, εννέα στο σύνολο, με εισαγωγικό τίτλο "Στοχασία".
Ακούραστος εργάτης του ποντιακού πνεύματος τα τρία τελευταία χρόνια μας άφησε δύο πρωτότυπες εργασίες του :
α) Το 1996, την εργασία με τίτλο "Πόντιοι Ποιητές – Ανθολόγιο", έκδοση του Συλλόγου Ποντίων "Αργοναύται-Κομνηνοί" και
β) Το 1998, την εργασία με τίτλο "Ποντιακά Δημοτικά Τραγούδια", έκδοση του ιδίου.
Το 1967 ο Ηλίας Τσιρκινίδης πρωτοστατεί στην ίδρυση του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Ποντίων Αθηνών, του οποίου αναλαμβάνει την Προεδρία. Με αξιόλογους Πόντιους σκηνοθέτες και θερμούς νέους Πόντιους καλλιτέχνες, δημιουργεί την Ποντιακή Σκηνή του Κ.Ο.Π.Α. και ανεβάζει μέχρι το 1991 έντεκα ποντιακά θεατρικά έργα. Προκηρύσσει και φέρνει σε πέρας πέντε θεατρικούς διαγωνισμούς συγγραφής έργων στην ποντιακή διάλεκτο και παίρνει μέρος σε διεθνή φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου (Detroit, Los Angeles, Κύπρος). Επιβράβευση των προσπαθειών του ήταν το Ευρωπαϊκό βραβείο Λαϊκής Τέχνης, από το ίδρυμα F.V.S. του Αμβούργου, το 1980.
Για την προσφορά του στα Ποντιακά, τιμήθηκε με δίπλωμα τιμής από το σωματείο "Παναγία Σουμελά" Θεσ/νίκης, από την Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Γερμανίας, από τον Κ.Ο.Π.Α., την Ένωση Ποντίων Σουρμένων κ. ά. Ο ίδιος με την μετριοφροσύνη που τον διέκρινε δεν αποζητούσε τιμές ούτε δικαιώματα για τον πλούσιο θησαυρό που μας άφησε. Στο "Τετράδιο", τελευταίο ποίημα της Συλλογής του "Ο Τραβωδάνον", γράφει :
Οι Πόντιοι τον τίμησαν ιδιαίτερα, τον έβαλαν στην καρδιά τους, στην ψυχή τους. Τον αποκάλεσαν "ο Παλαμάς των Ποντίων".
Στην Επιτροπή Ποντιακών Μελετών υπήρξε ενεργό μέλος και μέλος του Δ.Σ. Στη Βιβλιοθήκη και στο αρχείο της ΕΠΜ έχει δωρίσει τις εργασίες του καθώς και ένα μέρος του προσωπικού του αρχείου. Απεβίωσε την 1η Μαρτίου 1999 ]
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
➤ η σελίδα μας έχει μέχρι τώρα αναρτήσει αρκετά ποιήματα του Ηλία Τσιρκινίδη. Δείτε την ετικέτα με τ' όνομα του. Παρακάτω θα αναρτήσουμε μια επιστολή που εστάλη στα ΧτΠ και δημοσιεύτηκε στο τεύχος 14 του 1945. Αυτήν την φορά το ποίημα το γράφει ο συμπατριώτης του ΗΤ, ο Παντελής. Στην επιστολή προσέξτε την φράση... "Νέπε! Εσύ πολλά αφωρισμένον μωρόν εξέβες..."
➤ από την νεότερη γενιά των δασκάλων του Ποντιακού Ελληνισμού που φιλοξενεί αυτή η σειρά των αναρτήσεων μας. Παραθέτουμε την βιογραφία του Ηλία Τσιρκινίδη, από την ιστοσελίδα της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών.
[ Γεννήθηκε στο Νοβοροσίσκ της Ρωσίας το 1915 από γονείς καταγόμενους από το χωριό Σταυρίν της Χαλδίας. Το 1925 ήρθε με την οικογένειά του στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Καλλιθέα Αττικής.
Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών Επιστημών και το 1941 διορίστηκε στο Δημόσιο, αφού προηγουμένως είχε εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και μετά τη συμμετοχή του στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, ως έφεδρος ανθ/γός. Διετέλεσε έπαρχος Σιντικής, Γρεβενών, Παιονίας, Διδυμοτείχου και Ορεστιάδας και νομάρχης Θεσπρωτίας, Λευκάδας και Καβάλας, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 1965. Εξαιρετική κρίθηκε παντού η διοικητική του ικανότητα και γι’ αυτό τιμήθηκε με το Μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων, με τον Χρυσούν Σταυρόν του Τάγματος των Ταξιαρχών του Γεωργίου Α’ και το παράσημο της Λεγεώνος της Τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Στον ποντιακό λογοτεχνικό ορίζοντα πρωτοεμφανίστηκε ο Ηλίας Τσιρκινίδης το 1939, με το ποίημά του "Το Γήτεμαν", που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Ποντιακά Φύλλα". Το πρώτο ποίημα ακολούθησαν κι άλλα : "Ο Τσοπάνον, Η Μάννα, Ο Τραβωδιάνον, Ο Δήμον ο Κεμεντζετσής" κι άλλα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Χρονικά του Πόντου".
Το 1958 τυπώνει την πρώτη ποιητική του συλλογή με 15 ποιήματα και με τίτλο "Το Γήτεμαν και άλλα ποιήματα", και το 1983 τη δεύτερη με 29 ποιήματα και με τίτλο "Το Μένεμαν κι άλλα ποιήματα". Όλα τα ποιήματα του Ηλία μιλούν για τον Πόντο, για τη ζωή στον Πόντο. Αποτελούν αναδρομή νοσταλγική ανθρώπου που γεννήθηκε, έζησε και μεγάλωσε στον Πόντο, παρότι δεν γεννήθηκε εκεί.
Βαθύς γνώστης της ποντιακής διαλέκτου, ο Ηλίας Τσιρκινίδης άφησε τη σφραγίδα του και στο Ποντιακό Θέατρο. Ένα από τα έργα του "Δαβίδ ο Μέγας Κομνηνός", σε σκηνοθεσία του ιδίου, ανέβηκε από την Ποντιακή Σκηνή του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Ποντίων Αθηνών, το 1983.
Όπως και τα ποιήματά του, έτσι και τα θεατρικά του έργα, "Τ’ όρωμαν και το κρίμαν" 1985, "Ο πόλεμον κατάρα έν", "Ιωάννης Καλογιάννης Μ. Κομνηνός" και με τον ίδιο τίτλο στη δημοτική, "Τη Τρίχας το γεφύριν", χαρακτηρίζονται για το πλούσιο λεξιλόγιο, την ομαλή και γνήσια ποντιακή διάλεκτο και τη λατρεία για καθετί ποντιακό.
Το 1990 σε μία έκδοση με τίτλο "Ο Τραβωδάνον", περιλαμβάνει τις δύο προηγούμενες συλλογές, "Το Γήτεμαν" και "Το Μένεμαν" και τα ποιήματα που μέχρι τότε έγραψε, εννέα στο σύνολο, με εισαγωγικό τίτλο "Στοχασία".
Ακούραστος εργάτης του ποντιακού πνεύματος τα τρία τελευταία χρόνια μας άφησε δύο πρωτότυπες εργασίες του :
α) Το 1996, την εργασία με τίτλο "Πόντιοι Ποιητές – Ανθολόγιο", έκδοση του Συλλόγου Ποντίων "Αργοναύται-Κομνηνοί" και
β) Το 1998, την εργασία με τίτλο "Ποντιακά Δημοτικά Τραγούδια", έκδοση του ιδίου.
Το 1967 ο Ηλίας Τσιρκινίδης πρωτοστατεί στην ίδρυση του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Ποντίων Αθηνών, του οποίου αναλαμβάνει την Προεδρία. Με αξιόλογους Πόντιους σκηνοθέτες και θερμούς νέους Πόντιους καλλιτέχνες, δημιουργεί την Ποντιακή Σκηνή του Κ.Ο.Π.Α. και ανεβάζει μέχρι το 1991 έντεκα ποντιακά θεατρικά έργα. Προκηρύσσει και φέρνει σε πέρας πέντε θεατρικούς διαγωνισμούς συγγραφής έργων στην ποντιακή διάλεκτο και παίρνει μέρος σε διεθνή φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου (Detroit, Los Angeles, Κύπρος). Επιβράβευση των προσπαθειών του ήταν το Ευρωπαϊκό βραβείο Λαϊκής Τέχνης, από το ίδρυμα F.V.S. του Αμβούργου, το 1980.
Για την προσφορά του στα Ποντιακά, τιμήθηκε με δίπλωμα τιμής από το σωματείο "Παναγία Σουμελά" Θεσ/νίκης, από την Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Γερμανίας, από τον Κ.Ο.Π.Α., την Ένωση Ποντίων Σουρμένων κ. ά. Ο ίδιος με την μετριοφροσύνη που τον διέκρινε δεν αποζητούσε τιμές ούτε δικαιώματα για τον πλούσιο θησαυρό που μας άφησε. Στο "Τετράδιο", τελευταίο ποίημα της Συλλογής του "Ο Τραβωδάνον", γράφει :
Έναν εγκάλιαν μάραντα έγκα ασ’ σόν παρχάριν
κ’ εντάμαν το τετράδιον όθεν τα τραβωδίας
ντό έγραψα με την σειράν, ‘ς σα χρόνια ντό εδέβαν.
Ευρετικά ‘κι ψαλαφώ, τάξιμον ‘κι αναμένω
Οι Πόντιοι τον τίμησαν ιδιαίτερα, τον έβαλαν στην καρδιά τους, στην ψυχή τους. Τον αποκάλεσαν "ο Παλαμάς των Ποντίων".
Στην Επιτροπή Ποντιακών Μελετών υπήρξε ενεργό μέλος και μέλος του Δ.Σ. Στη Βιβλιοθήκη και στο αρχείο της ΕΠΜ έχει δωρίσει τις εργασίες του καθώς και ένα μέρος του προσωπικού του αρχείου. Απεβίωσε την 1η Μαρτίου 1999 ]
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
➤ η σελίδα μας έχει μέχρι τώρα αναρτήσει αρκετά ποιήματα του Ηλία Τσιρκινίδη. Δείτε την ετικέτα με τ' όνομα του. Παρακάτω θα αναρτήσουμε μια επιστολή που εστάλη στα ΧτΠ και δημοσιεύτηκε στο τεύχος 14 του 1945. Αυτήν την φορά το ποίημα το γράφει ο συμπατριώτης του ΗΤ, ο Παντελής. Στην επιστολή προσέξτε την φράση... "Νέπε! Εσύ πολλά αφωρισμένον μωρόν εξέβες..."
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)