πρώτη δημοσίευση 5.4.2021
➤ χωριό Τσαγκάρ ή Τσαγκαρί ή Τσαγγαρί ή Τσαγγάρ ή Ρωμανού
➤ μάλλον ένα από τα πασίγνωστα χωριά της Γαλίαινας
➤ τα στοιχεία που βρήκαμε και αναρτούμε είναι από την Έξοδο τόμος Δ' του ΚΜΣ και η σχετική σελίδα από τον ιστορικό-ταξιδιωτικό οδηγό Αν. Πόντος
➤ διαβάστε την μαρτυρία του Γ. Τσεπλιτίδη και τις αναφορές του στους γερμανούς. Την πρώτη για το "καταραμένο έθνος" στον Πόντο και την δεύτερη όταν ξανά "οι Γερμανοί οι καταραμένοι", αυτό το τρισάθλιο έθνος, έκανε ακόμα ένα έγκλημα, το ολοκαυτώματα στον νέο τόπο τους, τους Πύργους Κοζάνης - διαβάστε το άρθρο του Στάθη Ταξίδι εδώ
1 σχόλιο:
ο κ. Στάθης Ταξίδης έγραψε στο fb :
ΣΤΑΘΗΣ ΤΑΞΙΔΗΣ
Τον Γεώργιο Τσεπλιτίδη τον πρόλαβα. Ήταν ένας ψηλόλιγνος γέροντας, πολύ μελαχρινός. Ωστόσο ήταν πανέξυπνος και εξαιρετικός τεχνίτης. Ερχόταν στο γκαράζ που είχε στήσει ο πατέρας μου και το εξόπλισε με εργαλεία - ηλεκτροκόλληση κλπ - το 1970, όταν και ηλεκτροδοτήθηκε το χωριό (ναι, οι Πύργοι Πτολεμαΐδας ηλεκτροδοτήθηκαν τότε, αν και απέχουν 23 χιλιόμετρα από το μεγαλύτερο ηλεκτροπαραγωγικό κέντρο των Βαλκανίων, αν και οι κεντρικοί πυλώνες της ΔΕΗ οι οποίοι μεταφέρουν το ρεύμα σε όλη την Ελλάδα βρίσκονται εκατό μέτρα από το τελευταίο σπίτι του χωριού). Ερχόνταν, λοιπόν, ο Γιώργον του Τσεπλίτα (Τσαγγάρ) και ο Γιάννες του Κορύφ' (Όλασα - αδελφός της μητέρας του αείμνηστου λυράρη Χρήστου Χρυσανθόπουλου, της Κλειώς ή Κλείτσας όπως την αποκαλούσαν) και καθόταν σε στάση βαθιού καθίσματος, έστριβαν τσιγάρο με τελετουργικό τρόπο - ο Γιώργον έστριφτεν και το πουΐκ'ν ατ'- και τραβώντας βαθιές ρουφηξιές παρακολουθούσαν τον πατέρα μου να μαστορεύει. Ο Τσεπλίτας συμπαθούσε και θαύμαζε τον πατέρα μου για την μαστοριά του. "Ο Γιάννες", έλεεν για τον κύρ'- ι- μ' σον Γιάννεν του Κορύφ' "έχχ' χρυσά χχέρια. Αρ, εγροίκα: άθρωπον πα επορεί να ευφτάει, μαναχόν ψψην 'κ' επορεί να δί' ατον". Τελειώνοντας θέλω να σημειώσω πως από το Τσαγγάρ' - χωριό γειτονικό με την Όλασα - καταγόταν και ο πατέρας του αείμνηστου λυράρη και φίλου οικογενειακού, του Χρήστου Χρυσανθόπουλου. Η οικογένεια του πατέρα του εγκαταστάθηκε στο κοντινό με τους Πύργους Πτολεμαΐδας χωριό, το Γραμματικό Πέλλας και παντρεύτηκε την Κλειώ Κορυφίδου, την Κλείτσα, με καταγωγή από την Όλασα, εγκατεστημένη στους Πύργους. Για το λόγο αυτό ο Χρήστος στιχούργησε και το "Ο κύρ' - ι- μ' έν α σο Τσαγγάρ', η μάνα μ΄Ολασέτσα/ εγώ το ράκιν 'κ' έπινα ατώρα πώς εμέτσα". Για την αείμνηστη Κλείτσα έγραψε ένα καταπληκτικό ποίημα ο φίλτατος και εξαιρετικός Κώστης Διαμαντίδης, το "Σον θάνατον τη Ολασέτσας".
Δημοσίευση σχολίου