όταν το Νυρεμβέρκιοϊ γιόρτασε τα 40 χρόνια...

πρώτη δημοσίευση 30.3.2020

🔻 το είδα αναρτημένο στις 22.12.2016 στην σελίδα του e-Pontos

🔻 το διάβασα και ενθουσιάστηκα...

🔻 μακράν ότι καλύτερο έχω διαβάσει για κάποια εκδήλωση από σύλλογο

🔻 κράτησα το κείμενο στο ψηφιακό μου αρχείο

🔻 τέτοιους συλλόγους χρειάζεται ο Π.Ε. για να πάει μπροστά

🔻 τα υπόλοιπα διαβάστε τα...

ο σύλλογος Ποντίων Νυρεμβέργης γιορτάζει τα 40 χρόνια παρουσίας και προσφοράς του
 

Ο Σύλλογος Ποντίων Νυρεμβέργης Cardinal Bessario, στο Ιωβηλαίο των σαράντα χρόνων του, απολογείται για όσα δεν έπραξε ενώ μπορούσε, για όσα δείλιασε και δεν είπε, για όσα κλήθηκε και δεν πρόκανε.

Για τις φορές που 'βλεπε Τούρκους στις κορδέλες της Bosch και όχι Ρωμιούς του Πόντου, για τις Πρωτομαγιές που ξεχνούσε τη γενιά που ταπεινώθηκε στα χυτήρια του Adenauer, για το ραντεβού με το Μιχάλη που δεν πήγε τότε που`πρεπε, για τα ολοκαυτώματα και τα χρέη που δεν κουβέντιασε στη γλώσσα των Αλαμανών, για τις γενιές που δε φίλιωσε με τη σοφία της Γραμματείας, τα θάρρητα της εξωστρέφειας και το Λόγο του Πολίτη, για τις γενιές που βόλεψε με εθνοδογματισμούς, αυταρέσκειες και ιδεοληπτικές παραμυθίες.

Ο Σύλλογος Ποντίων Νυρεμβέργης, σου απολογείται Ιστορία που σαν άλλος Forrest Gump χόρευε, όταν εσύ του `βαζες τα δύσκολα, σου απολογείται για τα ελάχιστά του στον ταμιευτήρα σου.

Ο Σύλλογος Ποντίων Νυρεμβέργης, στις 24 Δεκέμβρη 2016 γιορτάζει την ελπίδα μιας αφύπνισης, και επιλέγει χάριν μοναδιαίας σημειολογίας τέσσερις ερμηνευτές της μελωδής του Πόντου, σε ένα εγκάρδιο προσκλητήριο.

Βασιλειάδης Αχιλλέας

Bluesman, ταξιδευτής του Χρόνου και γεφυροποιός γενεών. Eγκαταβιώνει στη μουσική παράδοση  της Αργυρούπολης και στον πλούτο των δημωδών ασμάτων της ποντιακής μούσας. 

Αυτόπτης και συνδιεγέρτης των σημαντικών στιγμών στα κοινά των Ποντίων στις δεκαετίες του 70 και 80, έπαιξε θέατρο με τον Πόλυ Χάιτα, ενσάρκωσε και ενσαρκώθηκε από τον Βέβαια του Κτενίδη, συντρόφεψε περίσσιους οργανοπαίκτες, ενώ κλείδωσε την υστεροφημία του ιδρύοντας με τους Σιαμίδη και Κουρτίδη τη μουσική σκηνή Παρακάθ`, μια πολιτική όσο και καλλιτεχνική παρέμβαση στη συνειδητότητα των Ποντίων.

Ο Αχιλλέας, το Avatar του ανώνυμου allegro trovatore στα πανηγύρια και τις βεγγέρες των αρχών του 20ου αιώνα, διατάσσει ανακουφιστικά τον άνθρωπο στον καλλιτέχνη.

Παρχαρίδης Αλέξης

Πιστώνεται το δημογραφικό boom των νέων που ασχολήθηκαν με τη λύρα και το τραγούδι τα τελευταία είκοσι χρόνια. Εγκαθιστά την μελωδία των Ποντίων συμπαθή στο ελλαδικό πεντάγραμμο.

Ενέπνευσε και αποτελμάτωσε με την αυθεντικότητα, το φωνητικό ταλέντο και το ήθος του, την εσωστρεφή και "ανάγωγη" μουσική σκηνή των Ποντίων, από το 1990 και κατόπιν.

Ο Παρχαρίδης, μοναδιαίος Performer, ξενιστής του Λόγου της Πατρίδας, θα συνεχίσει εκών άκων, να προτρέπει παραγωγικά τις καλλιτεχνικές εκφάνσεις των Ποντίων στην Ελλάδα. 

Σιαμίδης Κώστας

Κορυφαίος λυράρης, ενδελεχής μελετητής του Γώγου και αφοσιωμένος ερευνητής των ήχων της Ματσούκας.

Γκουρού ενός χαρακτηριστικού μουσικού ύφους, εξημέρωσε το ζίλ κούρδισμα της λύρας  κ`ανέδειξε σκοπούς και ξεχασμένους μουσικούς δρόμους, με επιμονή στη δεξιοτεχνική αρτιότητα. Μέλος μιας κλειστής λέσχης μοναστικής ποντιοσύνης, συνεχίζει να δασκαλεύει γενναιόδωρα γενιές λυράρηδων.

Ο Σιαμίδης, εθελοντής στους καιρούς των λίγων που όργωναν τα χέρσα, αρνιέται το ρόλο του έμπορου στον εκφυλισμένο καιρό της ψευδοαισθητικής και έπαρσης. Πραιτωριανός της Παράδοσης, υποδεικνύει στο κοινό των Ποντίων ένα από τα πολλά αληθινά της μέτρα.

Σοφιανίδης Γιώργος

Βιωματικός αποθησαυριστής της μελωδής των οικισμών του Καπίκιοϊ, της ενδοχώρας Τραπεζούντας. Ανάδειξε τους μουσικούς τρόπους του αγγειοπαίκτη της πρώτης προσφυγικής γενιάς, Κώτσονος τ`Ασαλούμ.  

Ασκαυλιστής, λυράρης και τραγουδιστής ο Σοφιανίδης, συστήνει ανεπιτήδευτα την τραχειά αλήθεια των γαϊτέδων της Πατρίδας και καλεί τον εξωτερικό παρατηρητή, να μελετήσει στη φυσιογνωμία και συμπεριφορά του, το γίγνεσθαι ενός πάλαι ποτέ κόσμου. 

Νυρεμβέρκιοϊ στάμαν Χριστιανάρ`

Cardinal Bessario e.V