23 Οκτωβρίου 2022

το μνήμα της γρηάς...

➤ του Άγγελου Βλάχου - βιογραφία εδώ
"Πίνδος, Ιβάν, Μόραβα, Κλεισούρα, Τεπελένι, ονόματα που αντηχούν σαν σάλπιγγες μέσα στην ψυχή μας, που φέρνουν στο νου δόξες, ορμή, νίκες...
το μνήμα της γριάς; Δεν ξυπνάει τίποτε από αυτά. Είναι ένα άγνωστο, μέσα στα άλλα, ύψωμα. Το πιο προχωρημένο σημείο του μετώπου, κορυφή της παγωμένης Κάμνιας, με υψόμετρο 2100 μ. 
άλλον καιρό από χιονοθύελλα δεν ήξερε το ύψωμα αυτό, και γη δεν είχε, μόνο χιόνι
➤ εκεί γνώρισε ο στρατός μας ώρες θανάτου. Εμείς, οι Έλληνες, μείναμε όλο το χειμώνα, γιατί το ύψωμα έπρεπε να παραμείνει ελληνικό. Μείναμε όλο το χειμώνα
➤ στις αρχές του Απριλίου κάναμε επίθεση, τους πήραμε δυο υψώματα, αιχμαλώτους, υλικό
➤ το βράδυ ήρθε ο διοικητής και μας είπε πως είχαμε στα χέρια μας το κλειδί του Ελβασάν..." – από την σελίδα lydiabooks.gr
από το μικρό αυτό βιβλίο των 174 σελίδων το παρακάτω κείμενο.
 
[πρώτη δημοσίευση 12.10.2019]







"...το χωριό που φτάσαμε το λένε Νίτσα.
Λασποχώρι αρβανίτικο, θαμμένο σε μια χαράδρα
κάτω απ' τις κορφές της παγωμένης Κάμνια
που κάτασπρη φεγγίζει στο σούρουπο..."

Δεν υπάρχουν σχόλια: