➤ "Πίνδος, Ιβάν, Μόραβα, Κλεισούρα, Τεπελένι, ονόματα που αντηχούν σαν σάλπιγγες μέσα στην ψυχή μας, που φέρνουν στο νου δόξες, ορμή, νίκες...
➤ το μνήμα της γριάς; Δεν ξυπνάει τίποτε από αυτά. Είναι ένα άγνωστο, μέσα στα
άλλα, ύψωμα. Το πιο προχωρημένο σημείο του μετώπου, κορυφή της παγωμένης
Κάμνιας, με υψόμετρο 2100 μ.
➤ άλλον καιρό από χιονοθύελλα δεν ήξερε το ύψωμα
αυτό, και γη δεν είχε, μόνο χιόνι
➤ εκεί γνώρισε ο στρατός μας ώρες θανάτου.
Εμείς, οι Έλληνες, μείναμε όλο το χειμώνα, γιατί το ύψωμα έπρεπε να παραμείνει
ελληνικό. Μείναμε όλο το χειμώνα
➤ στις αρχές του Απριλίου κάναμε επίθεση, τους
πήραμε δυο υψώματα, αιχμαλώτους, υλικό
➤ το βράδυ ήρθε ο διοικητής και μας είπε
πως είχαμε στα χέρια μας το κλειδί του Ελβασάν..." – από την σελίδα lydiabooks.gr
➤ από το μικρό αυτό βιβλίο των 174 σελίδων το παρακάτω κείμενο.
[πρώτη δημοσίευση 12.10.2019]
 |
| "...το χωριό που φτάσαμε το λένε Νίτσα. Λασποχώρι αρβανίτικο, θαμμένο σε μια χαράδρα κάτω απ' τις κορφές της παγωμένης Κάμνια που κάτασπρη φεγγίζει στο σούρουπο..." |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου