➤ από
το βιβλίο του Ιωάννη Παπαδόπουλου "σελίδες από την ιστορίαν της Κερασούντος και τα τερατουργήματα του αιμοσταγούς Τοπάλ Οσμάν καθ' όλην την περιφέρειαν του Πόντου" - ανάρτηση μας εδώ - διαβάζουμε για την πορεία που ακολούθησε το ασκέρι κατά την διάρκεια Φεβρουάριος - Αύγουστος του 1921
➤ τον Απρίλιο "μπαίνει" στις Ρωμέϊκες περιοχές της Νεοκαισάρειας, Έρπαα, Σαμψούντα, Καβάκ, Κάβζα κλπ.
➤ σε
όλη την παραπάνω πορεία του Τοπάλ Οσμάν, μέσα από τις περιοχές που
ζούσαν Ρωμιοί αλλά που υπήρχαν τα λημέρια των καπετάνιων, ποτέ δεν
έγινε κάποια μάχη, μικρή ή μεγάλη. Απέφυγε να συγκρουστεί με τα
αντάρτικα τμήματα μας. Το ίδιο και οι καπετάνιοι. Και το ερώτημα μας
είναι...
➤ δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν τα τουλάχιστον πέντε λημέρια
των ανταρτών μας ούτως ώστε να του στήσουν καρτέρι σε κάποιο πρόσφορο
μέρος ;
➤ υπήρχε χρόνος για να γίνουν οι δέουσες συνεννοήσεις μέσω
συνδέσμων με όλα τα λημέρια. (τα λημέρια με αρίθμηση 1 έως 5 στον χάρτη
μας). Η συνολική δύναμη των μάχιμων Ποντίων της περιοχής σίγουρα
ξεπερνούσε τους 3800 του Τοπάλ Οσμάν. Δυστυχώς δεν έγινε τίποτε. Τον
άφησαν ανενόχλητο.
➤ το λέμε καιρό τώρα. Δεν υπήρχε κεντρική διοίκηση, δεν υπήρχε κανένας συντονισμός, τίποτα. Οι καπετάνιοι νοιαζόντουσαν μόνο για την δική τους περιοχή, αυτήν προστάτευαν, τις οικογένειες τους και με όλο τον άμαχο πληθυσμό του δικού τους χώρου. Έλλειπε ο αξιωματικός του στρατού π.χ. ο Καραΐσκος για να συντονίσει όλες τις δυνάμεις.
➤ κατά την γνώμη μας είναι από τα αρνητικά του αντάρτικου του Δ. Πόντου με τραγικά αποτελέσματα για τον πληθυσμό.
[πρώτη δημοσίευση στις 6.3.2017]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου