17 Ιανουαρίου 2021

στρατηγοί & στρατάρχες του Ποντιακού αντάρτικου...

οι προσεκτικοί αναγνώστες αυτής της σελίδας θα διαπίστωσαν ότι η σελίδα αυτή δεν προσπερνά τα "κακώς κείμενα", τις υπερβολές και τις επινοήσεις στην ιστοριογραφία μας και στην λαογραφία μας. Είναι μια σελίδα που τολμά και "συγκρούεται" με ότι διαπιστώνουμε-κρίνουμε ότι δεν είναι αληθινό, είναι υπερβολικό, είναι επινόηση κάποιου ή κάποιων, με ή χωρίς ιδιοτέλεια. Μας είναι αδιάφορο εάν δεν είμαστε αρεστοί σε κάποιους που θίγονται. Στην ηλικία μας δεν κάνουμε καριέρα στα Ποντιακά. Όπως γράψαμε από την πρώτη στιγμή, τα σχόλια και ο αντίλογος είναι καλοδεχούμενα. Μπορεί ο καθένας από σας να τοποθετηθεί στα "αιρετικά" μας αλλά με τεκμηρίωση.

➤ τα παραπάνω τα γράφουμε με αφορμή την ανάρτηση που ακολουθεί (και όχι μόνο...). Αφορά το βιβλίο του Αχιλλέα Ανθεμίδη "τα απελευθερωτικά στρατεύματα του Ποντιακού Ελληνισμού" Όπως έχουμε ξαναγράψει...

...βαρύγδουπος και άστοχος τίτλος, που δεν προσθέτει ούτε αίγλη μηδέ δάφνες στο ηρωικό αντάρτικο. Ούτε λοιπόν απελευθερωτικά ούτε στρατεύματα ήταν. Αντάρτικες ομάδες ήταν, ασύνδετες μεταξύ τους, με καθαρά αντάρτικα χαρακτηριστικά. Δείτε την ανάρτησή μας - εδώ - για το βιβλίο του Θόδωρου Παυλίδη, "ο Ελληνισμός του Δ. Πόντου". Από την 68 σελίδα και μετά έχει ενδιαφέρουσα ανάλυση για τα χαρακτηριστικά του αντάρτικου με την οποία είμαστε απόλυτα σύμφωνοι.
και επίσης, βιβλιοκριτική από τον Χρ. Γ. Ανδρεάδη εδώ

[πρώτη δημοσίευση Ιούνιος 2016]

➤ από το βιβλίο του Αχιλλέα Ανθεμίδη με μια γρήγορη ματιά :

1.
στρατηγός ...
2.
κι' άλλος στρατηγός ...
3.
αυτός είναι στρατάρχης, ένας από τους πολλούς που είχαμε ...
4.
αυτά είναι τα στρατά των παραπάνω, με κασμάδες, φτυάρια, καρότσια ...

5.
ο Ευκλείδης, δυστυχώς δεν πήρε προαγωγή, έμεινε καπετάνιος ...


αντίθετα, εμείς είμαστε απόλυτα σύμφωνοι με το παρακάτω...


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φωτογραφία Νο4: η "κλασσική" φωτογραφία των amele taburu.

Terra Pontus είπε...

Ναι, έχει δημοσιευθεί και ως τέτοια, δηλ. από τα αμελέ ταμπουρού. Εγώ προσωπικά διαφωνώ γιατί πουθενά δεν διάβασα ότι εκεί πηγαίνανε με τις κεμεντζέδες τους και παίζανε, ότι είχανε και φωτογράφους για να τους βγάζουν αναμνηστικές. Δεν ήταν έτσι τα αμελέ. Το πιθανότερο είναι από την κατασκευή του δρόμου Κρώμνης - Λαραχανής που έγινε με δαπάνες και εργασία των δύο Ρωμαίικων περιοχών. Έχω κάπου ανάρτηση και επιπλέον φωτογραφίες, άρθρο εδώ http://terra-pontus.blogspot.gr/2015/03/2_18.html