πρώτη δημοσίευση 24.5.2015
Ότι είμαστε "διαβαστεροί" το καταλάβατε. Έχουμε μια συμπαθητική βιβλιοθήκη την οποία συμπληρώνουμε με ότι νέο κυκλοφορεί. Με την ευκαιρία αυτή, τα εύσημα πάνε στον εκδοτικό οίκο Αφοί Κυριακίδη της Θεσσαλονίκης. Είναι άξιοι συγχαρητηρίων για την επιμονή τους να εκδίδουν τα βιβλία της πατρίδας, νέα και επανεκδόσεις. Οφείλουμε όλοι μας να τους στηρίξουμε καθώς επίσης και αντίστοιχους εκδοτικούς οίκους όπως ο Ινφογνώμων. Αυτή την φορά θα αναφερθούμε σε ένα νέο βιβλίο, αρκετά ογκώδες :
• Κώστας Χρυσός, οι εικόνες της Χαρίκλειας - εκδόσεις Όστρια, έκδοση του 2014, 470 σελ.
Εμείς προσωπικά δεν το διαβάσαμε ακόμη, το διάβασε όμως η σύζυγος η οποία μας κάνει ένα μικρό σχολιασμό :
"Οι εικόνες της Χαρίκλειας είναι ένα μυθιστόρημα-αληθινή ιστορία. Ξεκινάς το διάβασμα και θέλεις να συνεχίσεις και να το τελειώσεις μέσα σε μια νύχτα. Ζωντανοί οι ήρωες που πολλές φορές ταυτίζεσαι μαζί τους. Θα’ θελα να το ξαναδιαβάσω σιγά-σιγά και ήρεμα. Νιώθω πως έχασα κομμάτια της ζωής των που δεν τα έζησα. Η μικρή Χαρίκλεια, μια ΜΕΓΑΛΗ ΗΡΩΪΔΑ όχι για μια στιγμή, για μια ζωή, για 10 ζωές. Αφοσιωμένη στο πατρικό της με αγάπη, ψυχική δύναμη, ακούραστη. Αργότερα με τα ίδια χαρίσματα στην δικιά της οικογένεια. Νιώθεις πως θα μπορούσε να τα βάλει με ένα Τούρκικο στρατό για να σώσει παιδί και αδελφή που μπορεί να σήμαιναν όλο το χωριό της, όλους του Πόντιους. Είναι τόσο ζωντανή η περιγραφή που συμμετέχεις και συ στα δρώμενα. Διαβάζοντας τις εικόνες της Χαρίκλειας ακόμα κι’ αν δεν έχεις διαβάσει κάτι άλλο σε σχέση με την ιστορία μας, είσαι σίγουρος πως αυτό που έγινε εκεί ήταν γενοκτονία. "ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΟΙ ΚΗΦΗΝΕΣ ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΡΙΕΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ" όπως αναφέρεται στον πρόλογο ο πρόξενος Σμύρνης Χόρτον. Θα ήθελα σε μια σελίδα να σας περιγράψω όλο το βιβλίο. Δεν γίνεται …, διαβάστε το…"
από το δίκτυο :
• βιβλιοπαρουσίαση "Οι Εικόνες της Χαρίκλειας"
Η μοίρα της Χαρίκλειας σφραγίστηκε προτού γεννηθεί, όταν η μάνα της την αρραβώνιασε με τον Γιάννη. Τα παιδιά μεγαλώνουνε φίλοι, και αγαπιόνται. Έρχεται πόλεμος, και ο πατέρας της την πιέζει να πάρει τον Κωσταντή, εύπορος και ικανός να την σώσει από τις φρικαλεότητες. Τι θα κάνει; Οι τρομακτικές και αδυσώπητες περιστάσεις και διώξεις της γενοκτονίας αιματοκυλούν και διαχωρίζουνε κόσμο. Ποιος θα επιβιώσει, και ποιος θα κερδίσει το ύπουλο παιχνίδι της ζωής; Ποιος θα ξανασμίξει; Ποιανού ιδανικά και αγάπη θα παραμένει άθικτη στα καταστροφικά δεινά της μεγάλες Ποντιακής Γενοκτονίας;
• από το Pontos-news :
Τις εικόνες των αγίων που είχε κρύψει σε ένα τενεκεδένιο κουτί, τυλιγμένες σε πετσέτες, πάνω από το φούρνο του σπιτιού της, κρατούσε σε περίοπτη θέση στην καρδιά της η Πόντια κυρα-Χαρίκλεια και με προσμονή περίμενε να τις ξαναπάρει στα χέρια της.
Τις κρατούσε στη μνήμη της ακόμα κι όταν κρυβόταν για δύο χρόνια σε σπηλιές, στα βουνά πάνω από τη Σαμψούντα, κυνηγημένη από τους Νεότουρκους εθνικιστές. Ήθελε πάση θυσία να πάρει κοντά της αυτές τις εικόνες: της Παναγιάς Βρεφοκρατούσας, των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και του Αγίου Γεωργίου.
Ο άντρας της Χαρίκλειας, ο Γιάννης Χατζηγεωργιάδης, με τον οποίο είχε αποκτήσει ένα μωρό, είχε αναγκαστεί να φύγει για τη Ρωσία λίγο νωρίτερα, στις αρχές της δεκαετίας του 1910, κυνηγημένος κι αυτός από τους Νεότουρκους.
η συνέχεια εδώ
το θέμα μας θύμισε την δική μας γιαγιά που από την Φάτσα, την πατρίδα, έφερε μόνο αυτό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου