από τις πρώτες μας αναρτήσεις - 15.3.2015
...δεν μπορούσαμε να είμαστε απόντες από τον χορό του συλλόγου που ήμασταν από τα ιδρυτικά μέλη. Όταν έγιναν οι πρώτες συναντήσεις για την αυτονόμηση του συλλόγου και την απεξάρτηση του από την ΑΡΓΩ, μαζευτήκαμε και συζητήσαμε διάφορα θέματα. Ένα από αυτά ήταν η ονομασία του συλλόγου. Ο υποφαινόμενος πρότεινε το όνομα "Τραντέλλενες" (μιλάμε για το 91 ή 92 ή κάπου εκεί). Η άλλη πρόταση ήταν ΣΕΡΡΑ και αυτή ψηφίσθηκε. No problem που λέγανε και οι … τεμετέρ. Ο υποφαινόμενος ήταν ό πρώτος προσωρινός πρόεδρος του συλλόγου μέχρι να γίνουν οι αρχαιρεσίες. Συνεπώς ο σύλλογος αυτός, μας είναι ιδιαίτερα αγαπητός. Η γυναίκα μου, τ’ ανίψια μου έχουν συμμετάσχει στο χορευτικό, μια ανιψιά μου στο ΔΣ. Σήμερα λοιπόν πήγαμε στον χορό της ΣΕΡΡΑ στο παλιό Κορτσόπον. Δεν θα σταθώ στο αν μας άρεσε το πρόγραμμα ή αν είχε καλό φαγητό κλπ. κλπ.
Μια-δυό παρατηρήσεις μόνο :
• Νεολαία – νεολαία – νεολαία. Το καταχάρηκα γι ‘άλλη μια φορά…
• Διαπίστωσα την ανάγκη για κάποιο Ποντιακό μαγαζί, όπως το παλιό Κορτσόπον. Ο κόσμος έχει ανάγκη ενός τέτοιου μαγαζιού για να ανταμώνουμε και να χορεύουμε. Ότι κι’ αν γίνει πρέπει να είναι μέσα στα πλαίσια την νέας Ελληνικής πραγματικότητας.
• Το αρνητικό : περίμενα να δω την πρώτη – πρώτη ομάδα των ιδρυτικών και μη μελών. Ημών που πρωτοστατήσαμε να γίνει αυτό το χορευτικό. Είδα ελάχιστους. Ή δεν το μάθανε ή δεν ενδιαφέρονται πια ή δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να συμβαίνει. Είναι αλήθεια ότι απογοητεύτηκα. Κάποτε θα γίνει μια ανάρτηση με την ιστορία αυτού του συλλόγου.
ΥΓ
Γεμίζω το ποτηράκι μου και πάω και κάθομαι δίπλα στην Ελένη την Αδαμίδου και την Ζωή την Αδαμίδου. Ξέρετε, η γυναίκα του Γιώργου του φίλου μου και η αδελφή του. Ανάρτηση μας για τον Γιώργο εδώ
Αφού τα είπαμε για λίγο και αφού έχω αδειάσει το περιεχόμενο του ποτηριού με το τσίπουρο, λέω στην Ελένη, "άντε να πηγαίνω στην παρέα μου τώρα γιατί άδειασε και τούτο δω …" και η Ελένη κάνει την κίνηση που δεν περίμενα. Βγάζει το φλασκί του Γιώργου και μου γεμίζει το ποτήρι μου με τσίπουρο.
- ξέρεις τίνος είναι αυτό…
έφυγα βουρκωμένος χωρίς να πω λέξη…
 |
| στην Κύπρο - καλοκαίρι 1997 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου